Beeldend en performance kunstenaar
For English please scroll down.
Het werk van Linda Molenaar is niet alleen het vervaardigen van een idee in haar hoofd, het neemt haar hele leven in beslag. Een leven waarin de kunstenaar zich onbekende en soms onbeminde werelden eigen maakt.
Een cello van mensenhaar, een tutu van honderden versleten balletschoenen, een vleugel van duizend pianohamertjes, ontelbare bovenbeenbotjes van muizen uit braakballen: het materiaal is steeds het vertrekpunt van een ontdekkingstocht. De wonderlijke combinaties van materialen vertellen over grote levensthema’s als symbiose en autonomie, verwondering en vervreemding, leven en dood, troost en hoop.
Het materiaal waarmee Linda Molenaar haar ideeën vormgeeft bevindt zich op vreemde plaatsen en soms donkere plekken. Om er aan te komen moet er eerst gejaagd worden. Veren, varkenskiezen, zijden stropdassen of de huid van een Fries paard; de verzamelde buit wordt meegenomen naar het atelier aan huis. Ambachtelijke technieken zoals het vervaardigen van pruiken of het spinnen van wol worden aangeleerd. Of het atelier verandert in een broednest, als Linda wekenlang een kippenei probeert uit te broeden met haar eigen lichaamswarmte.
Allerlei verschillende voorwerpen en elementen van mens en dier, gecombineerd met protheses en andere ‘hulpstukken’, worden ontleed, samengebracht, ingenaaid en aangekleed tot een wezen op zich. Soms bewoond door het lichaam van de kunstenaar zelf. Linda kruipt dan letterlijk en figuurlijk in haar werk om het in levenden lijve te laten zien. De ontmoeting met het werk is een vervreemdende ervaring. Is dit echt of nep, is het een dier of een mens, is het dood of levend? Een spannende confrontatie die leidt tot een verbinding in het nu.
::
Linda Molenaar’s work is not just crafting an idea in her head, it takes up her entire life. A life in which the artist makes unknown and sometimes unloved worlds her own.
A cello made of human hair, a tutu made of hundreds of worn-out ballet shoes, a grand piano made of a thousand piano hammers, countless thigh bones of mice out of pellets: the material is always the starting point for a journey of discovery. Wonderful combinations of materials tell us of major life themes such as symbiosis and autonomy, wonder and alienation, life and death, comfort and hope.
The material with which Linda Molenaar shapes her ideas is located in strange and sometimes dark places. To get there, you have to hunt first. Feathers, pig’s teeth, silk ties or the skin of a Friesian horse; the collected loot is taken to the studio at home. Artisan techniques such as making wigs or spinning wool are taught. Or the studio turns into a nest when Linda spends weeks trying to incubate a chicken egg with her own body heat.
All kinds of different objects and elements of humans and animals, combined with prostheses and other ‘accessories’, are dissected, brought together, sewn and dressed into a being in its own right. Sometimes inhabited by the body of the artist herself. Linda then literally and figuratively crawls into her work to show it in person. The encounter with the work is an alienating experience. Is this real or fake, is it an animal or a human, is it dead or alive? An exciting confrontation that leads to a connection in the now.